بسم ا. الرحمن الرحیم
آقا امیرالمومنین (ع) شهیدمحراب بودند. شهادتی که در آخرین نفس به زبانِ عمل و نه به زبانِ سَر، اعلام کردندکه نماز اصل و اساس دینداری و عاشقی است. نماز پایه بندگی است که اگر نبود آقاامام حسین (ع) در شرایط جهاد و جنگ هرگز به نماز نمی ایستادند و یاران با وفایشانهم چون زهیر را به واسطه محافظت کردن از نمازگزاران ظهر عاشورا از دست نمی دادند. نمازخواندن خصوصاً در سحرگاه و ادای نماز صبح چنان برکت و ثمرات بالایی را شامل حالبنده می کند که نمی توان آن را برشمرد.
ثمرات روحی و روانی، ثمرات جسمی و فیزیکی، ثمراتمالی، ثمراتی چون استجابت دعا و گاهاً پدید آمدن معجزات همگی در سحرگاه و آرامش بیمثال آن رقم می خورد. برخاستن از رختخواب به نیت خواندن نماز صبح، ارتباط مستقیمبا تقویت اراده و اعتماد به نفس انسان ها دارد. از خواندن نماز صبح غافل نشویم حتیاگر قرائتی اشتباه داشتیم، مطمئن باشیم همین که برخاستیم، محکم ترین مقاومت را درمقابل وسوسه های شیطان داشتیم.
روایت است در گذشته های دورپسر تاجری به شدت بیمار می شود و همه اَطِباء از معالجه او ناتوان می شوند. درویشیدر حال گذر از آن حوالی متوجه موضوع می شود و از تاجر می خواهد که این بار پسر رابه دعای او بسپارد. تاجر قبول می کند و درویش را به بالین پسرش می برد و با دعایاو پسر شفا می یابد. پس از چندی تاجر قصد می کند به پاس محبتی که درویش در حق او وپسرش داشته است، طرز صحیح قرائت دعا و سوره را به او بیاموزد، هنوز به اولین آیهنرسیده بود که خبر رسید پسر تاجر از پشت بام افتاده و از دنیا رفته است.
بدانیم خدای کریم ما، میخواهد بنده به اصل بپردازد و دل و جانش را به او وصل کند نه اینکه آنقدر غرق درحاشیه ها شود که از اصل فاصله بگیرد. درست است که خواندن دعا یا ادای نماز نیازمندتلفظ صحیح و درست کلمات است اما برخی به قدری خود را مشغول آن می کنند که اینوسواس آن ها را از ادای نماز بر حذر می دارد و یا آن که توجه، عشق و نیت پاک را درآنان می کُشد و فقط به یک مسیر معطوف می شوند. شعر گویا و زیبای موسی و شبان نیزاشاره مستقیم بر رحمانیت خدا دارد که خداوند بنده را با دل پاک و عاشق می خواهد،هرچند این عشق در قالب کلماتی ساده از زبان چوپانی باشد.
سجده فراوان آقا امام سجاد (ع)و عبادات طولانی آقا امام موسی کاظم (ع) در پشت میله های زندان همگی نشان از اهمیتنماز و ایجاد ارتباط با معبود دارد. باور کنیم در پَسِ هر تکلیفی حکمت هایی عمیقنهفته است که در جهت ساخته شدن انسان بسیار مؤثر است. وقتی تکلیف می شویم که در شیرینترین لحظات از خواب برخیزیم، بی شک موهبت هایی را برایمان به ارمغان خواهد آوردوگرنه خداوند هرگز دوست ندارد، بنده اش را آزار دهد.
ادای فرایضی هم چون نمازخصوصاً نماز صبح اعتبار الهی ما نزد پروردگارمان را بالا می برد. حضرت رسول(ص) فرمودند: "اجازه نداریم کسی را که حتی یک بار در حال نماز دیدیم، بی نمازبخوانیم". پس کسی که نماز صبحش را ادا کرده ولی به علت شرایطی نماز ظهرش بهقضا رفته را نمی توان بی نماز خواند. چنین فردی مورد مغفرت الهی ست؛ چرا که درخواندن نماز صبح خود کوشیده و شاکر خدا بوده است؛ بنابراین خداوند فرصت های دوبارهای را برای او در نظر می گیرد.
عاشق واقعی عشقش را به چندصحبت خلاصه نمی کند، او در عمل و اجرای فرامین چنان مشتاق عمل می کند که معشوقمیزان عشقش را بداند. نماز صبح اوج تسلیم یک بنده در مقابل پروردگارش است. وقتیادعای عشق اهل بیت رسول خدا را داریم، باید بدانیم که آن بزرگواران نماز را اولویتبندگیشان می دانستند و هرگز در هیچ شرایطی برای خودشان و امتشان معافیت بی مورد درانجام فریضه نماز را لحاظ نکردند. سخن بیهوده و تفکر نادرستی است که برخی فکر میکنند عاشقان مولا علی (ع) نیاز به خواندن نماز ندارند؛ چرا که مولایشان این وظیفهرا انجام داده و دیگر نیازی به انجام آن نیست. هر انسانی برای رشد یافتن مکلف بهانجام نماز است.
ایام محرم از جمله ایام دعاو توسل است اما باید توجه کرد که برای دعا و توسل هم نیاز به اعتبار داریم وهمانطور که گفتیم اعتبار به دست نمی آید مگر با انجام فرامین الهی. در دعاکردن همانند حضرت زهرا (س) باید وسعت نظر داشته باشیم و فقط به دعا برای خود وعزیزانمان بسنده نکنیم. وقتی که در دعا کردن بخل نمی ورزیم و قبل از خود برایدیگران دعا می کنیم، موج مثبت دعا قبل از اینکه به دیگران برسد به ما می رسد.
گذشت ها و بخشش های ناب حضرتزهرا (س) اتفاق افتاد تا بیاموزیم که در نیکی کردن باید شتاب کنیم و برخی نیکی هارا آشکارا انجام دهیم تا همگی بدانند می شود با کمترین ها، بهترین بخشش ها را کردو به نگاه و رحمت الهی امید داشت و از بخشیدن نهراسید. خدای ما خدایی است که ازنهان و آشکار با خبر است. او می داند و می شنود ندای دلی را که می خواهد ببخشد امانمی تواند و در دل آرزو می کند کاش می توانستم چنین کنم. اینجاست که خداوند نیتزیبای او را به حساب عمل انجام شده در نامه عملش درج می کند.
آن کسی که دل به دل شکسته ودرد کشیده حضرت زینب (س) می دهد و آرزو می کند کاش در کربلا بودم و هم پای شما درتسکین درد یتیمان و اسیران می کوشیدم، اجری والا دارد اما همه این ها منوط بهداشتن یک جواز ورود به نام نماز است. قطعاً کسی که نماز بخواند و دستورالهی را اجرا کند، سایر اعمالش خواه نیتِ دل باشد یا عمل به او در جهت داشتن زندگیو آخرتی بهتر کمک می کند.
تو اول بگو با کیاندوستی پس از آن بگویم که تو کیستی؟
آیا ما به جایی رسیدیم کهادعا کنیم که با خدا دوست هستیم تا به عنوان عبد واقعی در آسمان ها شناخته شویم ومشمول رحمت خاص خدا باشیم؟ در حالت عادی خداوند رحمت عام خود را شامل حال همهموجودات می کند اما اگر می خواهیم ویژه ترین بنده باشیم باید ویژه تر بندگیِ خودرا به اثبات برسانیم.
باقیات صالحات گاهی در قالبیک کلمه، حرف یا امر به معروفی صحیح است. کسی که تحت تأثیر سخن یا عمل ما، عملش راالهی کند، در ازای هر عملِ نیکش اجری برای ما در نظر گرفته می شود و بدین ترتیبسود سرمایه مان افزایش می یابد.
شیطان دشمن آشکار و آگاهانسان است و بر نقاط مثبت و ضعف ما واقف است، همیشه از مسیر انحراف و منفی ما رادعوت به گناه و لغزش نمی کند، گاهی با ورود به خواب ما و خواب دیدن ها به دشمنی باما بر می خیزد. "پسر نوح با بَدان بنشست و خاندان نبوتش گم شد." شیطاننقطه ضعف پسر نوح را شناخت و از این راه او را دعوت به کفر و بی ایمانی کرد.
دین و مذهب، عشق و علاقه مابه خاندان نور باید با افزایش اطلاعات به روز شود تا قدرت تشخیصمان افزایش یابد وشیطان قادر به نفوذ و گمراهی ما نشود. نمی شود ادعای ایمان و عشق کرد و بدون تلاشنشست تا ایمان باقی بماند. آنچه از حضرت ابالفضل العباس (ع) با وجود امان نامه یاروفادار ساخت، عشق به خدا و باورهای عمیقش بود و آنچه از حضرت رقیه (س) که گرسنه،خسته و رنجور بود، دختر وفادار به عهد و پیمان ساخت، آگاهی از جایگاه بی نظیرش درسرای ابدی بود. ما نیز می توانیم عاشق راستین شویم و از همه این موهبت ها برخوردارشویم اما باید بخواهیم و در مسیرِ خواستن، هر گام سخت و دشواری را برداریم و ازباور و ایمانمان فاصله نگیریم.
دیدگاه ضعیف و بیمارگونهایست که برخی انسان ها همه چیز را برای خود می خواهند و برایشان رنج و غم دیگرانکوچک ترین اهمیتی ندارد. فرمایش آقا امیرالمومنین (ع) است که "آنچه برای خودمی پسندید برای دیگران نیز بپسندید و آنچه برای خود نمی پسندید برای دیگران نیز نپسندید".مطمئناً کسی که در بروز بیماری و گرفتاری ها از خدا می خواهد خودش در امنیت باشد وبرایش ابتلای دیگران کمترین اهمیتی نداشته باشد، در رنج، سختی و دردی که دیگریمتحمل می شود، شریک است.
مومن در دعا و درخواست کردنباید زیرک و باهوش باشد. باید از خدا، خدا را خواست تا به واسطه درخواست، خدایبزرگ همه نعمت ها که زیر مجموعه این درخواست است به زندگی ما ورود پیدا کند و یا اینکهبه سبب درخواست خدا از خدا، آنقدر قوی شویم که داشتن ها و نداشتن ها آزارمان ندهد.
کربلا مکان به مکان و لحظهبه لحظه اش درس دارد. دائم گلایه می کنیم و دست به دامان حضرت زینب (س) می بریم؛در حالی که ذره ای از مرام و مسلک این بزرگ بانو را درک نکردیم که اگر می شناختیم،می دانستیم که ایشان با وجود آن همه مصائب هرگز لب به گلایه نگشودند و مشکلاتشانرا جز درِ خانه خدا نزد هیچ کس نبردند و صبر پیشه کردند.
خداوند در قرآن بارها فرمودهاست صابران را دوست دارد و تأکید بر صبر و صلاة (نماز) تواماً داشته اند. حضرتزینب (س) و حضرت عباس (ع) که بر آن ها توسل می کنیم اسطوره صبر، اخلاق و وفای بهعهد بودند اکنون خود را محک بزنیم که چقدر در مسلک آنان رسم عاشقی و عابدی آموختیم؟و چقدر از ایشان مدد طلبیدیم و توقع داشتیم؟
متأسفانه در اثر کمترینناملایمات بهم می ریزیم و مهر و مهربانی و گذشت را به دست فراموشی می سپاریم. پایبنداصول اخلاقی که این بزرگواران به ما یاد دادند، باشیم تا هرگاه در سختی و مشقت بهدرِ خانه شان رفتیم، با روی سپید و غنی بازگردیم. در ادای حقِ علمدار کربلا قدمیکوچک برداریم و هرگاه لبان تشنه مان را با آب گوارا سیراب کردیم علاوه بر سلام برسیدالشهداء (ع)، سلامی بر آقا ابالفضل العباس (ع) هدیه کنیم. باشد که تا ابد زیرپرچم این بزرگ مرد عالم، بندگی کنیم. والسلام
درباره این سایت