بسم ا. الرحمن الرحیم
توصیه و سفارش برای پرداختن به سورههود با توجه به دوره و عصری که در آن زندگی می کنیم و هم چنین انتخاب مسیر رهروینکته و کلیدی است تا مصمم و با آگاهی و ایمان بیشتر به ادامه مسیر بپردازیم. درقسمتی از این سوره داستان اولین پیامبر اولوالعزم حضرت نوح (ع) را می خوانیم که چگونهرسالت خویش را به انجام رساندند اما فرزند او علیرغم شرایط ویژه پدرش در گمراهیبسر برد و از فرصت بهره نجست و خداوند نیز علیرغم رحمانیت و اختیار تام خود درلحظه او را منقلب نکرد تا او و همه بشریت بدانند قانون خداوند است که هر انسانیپاداش یا کیفر انتخاب و تصمیمات خود را خواهد دید.
فطرت انسان خداجو است و انسان ها باهر آئین، رسم و قومیتی در هر جای جهان دیر یا زود در طلب شناخت خدا بر می آیند. بیشک دین اسلام کامل ترین دین در هر عرصه و زمینه است. اما افسوس که غفلت ما در دینیکه پذیرفته ایم به قدری زیاد است که دیگران با آیین و دینی دیگر در صدد جمع آوریاطلاعات و آگاهی از دین مبین اسلام شدند و در پی آن به موفقیت های متعددی در زمینهاخلاقیات، انسانیت، پیشرفت علم، کنترل و هدایت ذهن و افکار رسیدند.
متأسفانه مسلمانی ما در عزاداری آقاامام حسین (ع) آن هم بدون شناخت از حرکات و قیام آن بزرگوار خلاصه شده است. درحالی که افراد غیر مسلمان در حال بهره وری بیشتری از داشته های ما هستند. داشتههایی که خود داریم اما امروزه در قالب اسم و رسمی دیگر از غیر مسلمانان تحویل میگیریم و به کار می بندیم.
دین اسلام از ابتدا انسان ها را دعوتبه خودشناسی کرده و راه رسیدن به خداشناسی را در شناخت از خویشتن خویش دانسته است.در مسیری که ما نیز انتخاب کردیم همواره توصیه به شناخت از خود و سفر به درون وآنالیز فکری، اخلاقی و عملی شده است.
دلیل واضح درجا زدن های ما و بهرهنبردن های ما در شنیدن ها و عمل نکردن های ما خلاصه می شود. ائمه و معصومین گرچهنور واحد هستند و یک هددف مشترک را داشته اند اما هر یک براساس مقتضیات زمان خودموظف بودند تا بر نکته و مسئله ای بیشتر تمرکز کنند و مردم را بر اهمیت آن مسئلهروشن کنند.
به طور مثال ترویج و توسعه علم درزمان آقا امام جعفر صادق (ع) و آقا امام محمد باقر (ع) بسیار بیشتر از سایر ائمهبود و در زمان آن دو بزرگوار بزرگ ترین دانشمندان تربیت یافتند. حتی رهبر و پیشوایچهار فرقه تسنن نیز شاگرد و تعلیم یافته مکتب آقا امام جعفر صادق (ع) بودند.
در مأموریت پیامبران الهی نیز وضعیتبه همین منوال بوده یعنی در هر دوره از زندگی صد و بیست و چهار هزار پیامبر مسئلهای مهم تر بوده و پرداختن به آن در اولویت مأموریت پیامبر زمان بوده است. در میانپیامبران که عده ای نبی و عده ای مرسل و عده ای اولوالعزم و صاحب کتاب بودند.تورات موسی و انجیل عیسی و قرآن حضرت رسول (ص) معروف تر و غنی تر از زبور داوود وصحف ابراهیم بودند و در میان همه کتاب ها قرآن، جامع ترین و کامل ترین بوده است.
حال قدری تصور کنیم و خود را در سنجشقرار دهیم. کشتی نجات حضرت نوح را در زندگی خویش تصور کنیم و بسنجیم در زمانی کهبه اذن خدا فرصت یافتیم تا زندگی کنیم بر روی این کشتی چه چیزها و چه کسانی راسوار کردیم؟ هر رابطه و آمد و شد و داد و ستدی که در زندگی شخصی ما شکل می گیرد درواقع مسافران کشتی زندگی ما را تشکیل می دهند. سیره معصومین (س) هر یک دایرةالمعارفی از درس زندگی و بندگی است که در اختیار ما قرار گرفته است.
زندگی و فرمایشات پر محتوای مولاامیرالمومنین (ع) بهترین راهنما برای روانشناسان و جامعه شناسان بزرگ دنیا بوده وهست. متأسفانه غیر مسلمانان آگاه بر اسلام با راه کارهای دینی و به کار گرفتن صفاتزیبای الهی زندگی خویش را به سمت پیشرفت و ترقی هدایت کرده اند و این در حالی استکه در توصیف خدا و اسلام برای ما مسلمانان شعار جبار بودن خدا و ضعف در اسلام رابیان می کنند.
به لطف خدا و توجه و نظر آقاامیرالمومنین (ع) از مشق عشق نکات و درس هایی را آموزش می بینیم که در جهت ساختهشدن و پر پرواز داشتن ما بسیار اثرگذار است. از شکرگزاری نعمات، بخشندگی و گذشت تاآنالیز و سفر به درون، حذف عقده های کودکی و جایگزین کردن آن ها با کارهای زیبا وپسندیده، رفع نقاط ضعف و افزایش اعتماد به نفس و پرهیز از منیت، کبر و غرور ونزدیک شدن به صفات زیبای الهی تا داشتن خانواده معنوی و رشد یافتن در کنار یکدیگراز آموزه های مسیر بندگی و عاشقی ما بوده است. هر چند تا کنون علیرغم همه کوتاهی وقصورات چیزی از روزی معنویمان کم نشده است و از لطف و فضل مولا (ع) در حقمان کاستهنشده است اما خوب است بدانیم در نقاط زیادی از جهان برای دریافت چنین آموزه هاییهزینه هایی هنگفت پرداخت می شود.
دین ما مردم را به اصلاح و جایگزینیخوب به جای بد یا درست به جای نادرست دعوت می کند که آن هم ریشه در رحمانیت ومهربانی خالق ما دارد، در حالی که علوم شناخته شده توسط بشر مردم را به ریشه کنکردن بدی ها و نادرستی ها دعوت می کند که کاری بس خشن و سخت خواهد شد.
تمامی علوم نهفته در سینه آقاامیرالمومنین (ع) و ائمه علوم لدنی است که در قرآن کریم نهفته است. کتابی سراسرراه گشا که ما تنها به جنبه قرائت آن در مراسم عزا یا تزئین سفره هفت سین بسندهکرده ایم. نقطه تلاقی آب شیرین و شور دریاها، چگونگی زندگی پرندگان، داران،خزندگان و بسیاری از علم کشف شده بشر از ابتدا در کلام خدا بوده است.
قرآن همانند خورشید که منبع نور وگرما برای جهانیان است منبع تغذیه روح، رشد و آگاهی بشریت در تمامی ادوار است.شیعه و شیدای مولا (ع) هستیم و باید همانند ایشان کوه اعتماد به نفس باشیم و درمقابل ناملایمات به سرعت تسلیم نشویم. نه به طور یکسان توانمندی داریم و نه اجازه مقایسهداریم هر یک از ما مخلوق منحصر به فرد خالق بی نظیر خویش هستیم پس نباید با قیاس،رقابت ناپایدار و منفی ایجاد کنیم و اعتماد به نفس خود را دچار تزل کنیم. مقایسهحسادت و بخل را به وجود می آورد و زمینه حضور شیطان در کنار ما را فراهم می کند.مغزی که درگیر و در بند حسادت و توطئه چینی برای رقابت های منفی می شود، از مسیرصحیح خود منحرف شده و تخریب سلولی و عصبی را سبب می شود. چنین تخریب هایی زود باوری،زود رنجی و زود قضاوت کردن ها را ایجاد می کند و انسانیت را وارد بیراهه هایظلمانی می کند.
عملکردهای درست و پسندیده مربوط بهزمانی است که فرد اعمال و افکار خود را مورد آنالیز و بررسی مرتب قرار داده باشد ولغزش و اشتباه ها را حذف و رفتارهای مثبت و پسندیده را جایگزین کرده باشد. گاهیجایگزین نکردن های به موقع خاطراتی را تداعی می کند که بسیار ما را می رنجاند. دراین مواقع مظلوم نمایی و پذیرفتن طعم تلخ خاطرات نه تنها کمکی به ما نمی کند بلکهفقط باعث می شود تا به خود ظلم کنیم.
نماز همان قرار ملاقات عبد و معبوداست که در آن بزرگ ترین مسئول و مدیر عالم برای بنده خوش وقت می گذارد و به اوفرصت هم صحبتی می دهد. اگر برای نماز توصیه به حضور ذهن و حضور قلب می شود بهمنظور همین قرار ملاقات عظیم بین نیازمند و بی نیاز است. اما افسوس که از در کنارخدا قرارگرفتن فقط به گریستن و درخواست کردن های دنیوی تن می دهیم و از عظمت مخلوقغفلت می کنیم. نماز تمرین کسب آرامش و دریافت قدرت از غایت عشق و عظمت است. اگرچنین بنده ای شدیم که نماز مایه آرامش و تأمین توانمندی های ما شد هرگز در مقابلسختی ها نمی شکنیم. درخت ریشه دار ممکن نیست با اندکی بی آبی خشک شود؛ چرا که ریشههایش را رشد می دهد تا منبعی آب بیابد و خود را سیراب می کند. همانند درخت بودنعین امیدواری و تلاش گر بودن است. برای امیدوار بودن تنها دعا کردن و نشستن برایمستجاب شدن کافی نیست. مغز فرد امیدوار هدف را می بیند و سلول خود را مطابق با میزانتلاش لازم برای رسیدن به هدف تنظیم می کند.
تلاش، توکل را به همراه دارد و توکلشکرگزاری را به ارمغان می آورد. انتهای هر نماز بهترین فرصت برای شکرگزاری ازنعمات و داده های الهی است. همیشه نباید منتظر مورد یا مواردی بود تا شکر خدا رابه جا آورد. زندگی هر یک از ما سرشار از نعماتی است که شکر بر آن ها واجب است. بهصورت کلی نیز شاکر نباشیم تا نظر و دید خداوند نیز بر ما کلی نباشد.
فرموده حضرت رسول (ص) است که ارزش هرانسانی به نوع درخواست اوست. از خداوند خدا را بخواهیم؛ چرا که ارزش و بهای هرانسانی که خویش را شناخته است، خواستی متفاوت و بزرگ است.
ایمان و باور قوی و توانی درست را ازخدا خواستن یعنی بها دادن به درونی که غنی شده از صفات عالی الهی است، صفاتی کهوقتی بالفعل شوند می توانند ما را از افتادن در هر گرداب و یا سرابی مصون بداند. والسلام….
درباره این سایت