بسما. الرحمن الرحیم
همگیما برای وقتی معین پا به جهان گذاشتیم و زندگی آغاز کردیم اما در لابه لای هیاهویاین دنیای زیبا بسیار توصیه شدیم که به یاد اموات باشیم و هر از چند گاهی درقبرستان حاضر شویم و علاوه بر سر زدن به رفتگان خود، دل به درس های روشن اینسرزمین تاریک و خفته دهیم. حضور در قبرستان ها به ما یادآور می شود که مسافر ایندیار هستیم و دیر یا زود باید بگذاریم و بگذریم و می آموزد که با دلبستگی ووابستگی ها سفر خویش را سخت و سنگین نکنیم؛ چرا که دنیا محل گذر است و انسان هادارایی هایشان را اعم از مال، همسر و فرزند در دنیا باقی خواهند گذاشت و خود باکوله باری از اعمال نیک و یا بد به دیدار معبود می شتابند.
ارادهی خدا فوق هر اراده ایست و عمر هر انسانی در ید قدرت الهیست. مرگ ناگزیر همه انسانها را در برمی گیرد، چه آنان که در کشور فقیر با عدم امکانات زندگی می کنند و چهآنان که در کشوری غنی در اوج رفاه و آسایش به سر می برند. اغراق نکردیم اگر بگوییمقبرستان ها جای است که تصمیم ها و انتخاب هایمان واقعی تر و سنجیده تر خواهد بود،بی گمان تصمیم و انتخاب صحیح، اعتماد به نفس انسان را بارورتر می کند و انسان رابه اهداف و نیات درستش نزدیک تر می کند.
دقتکنیم و به یاد داشته باشیم که خداوند معدن جود، سخا و رحمت است. پس اگر دردی میکشیم و یا در رنج و گرفتاری واقع شدیم یعنی باید چشم دل بگشاییم، باید قدردان نعمتها و لطف الهی باشیم و بررسی کنیم عمل یا اعمالی را که نعمتی را از ما سلب کرده ویا در مسیر غم، درد و یا سختی قرار داده است. بسنجیم و ببخشیم و یا اگر لازم بودطلب حلالیت کنیم و به جبران رفتار، کردار و یا گفتار اشتباه خود بپردازیم. دربسیاری مواقع سختی ها درهای رحمت الهی هستند که به واسطه پذیرفتن حکمت خدا و سنجشصحیح اعمال به روی ما گشوده می شوند.
مدعیعشق بر اولین امام شیعیان هستیم پس باید تاب و تحمل درد، سختی، فشار، نخوردن ها ونخوابیدن ها را داشته باشیم و با مواجهه با هر ناملایمتی لب به گله و شکایت بازنکنیم و اسیر و در بند یأس و ناامیدی نشویم. مشکلات و رنج ها هشدارهای خدا برایاصلاح و تصحیح کارنامه عمل ماست پیش از آن که در سرای باقی نتیجه اشتباهات و لغزشهای خود را ببینیم.
هوشیارباشیم و بدانیم که مطابق با فرمایش مولایمان آقا امیر المومنین (ع) چنان عاشقانهبندگی کنیم و ره پیماییم که گویا آخرین عمل در بندگی خود را انجام می دهیم و چنانامیدوارانه به آینده بنگریم که گویا عمر حضرت نوح (ع) را خواهیم داشت. چنین عبارتو جمله پر محتوایی درس سنجیده عمل کردن و همواره امیدوار بودن را رمز بندگی موفقمی داند. ما نیز که پیروی امام بر حق مولا امیر المومنین (ع) هستیم باید سرشار ازدقت نظر و هوشیاری باشیم و از ورود هر ناامیدی به درونمان به شدت جلوگیری کنیم. انسانیکه به دنبال معنویت و بندگی است باید مقاومت و مبارزه با نفس را یاد بگیرد و درددیگران را درد خود بداند و تنها به آرامش نسبی خود بسنده نکند. در این دنیا همهچیز نسبی است، ممکن است امروز بی مشکل و بدون دغدغه باشیم اما فردایی مشوش پیش روداشته باشیم.
بیشک همه ی ما در ماه میهمانی خدا روزه داری کردیم و از هر آنچه سبب ابطال روزه هایمانمی شود، دوری کردیم اما آیا در روزهای عادی که روزه نبودیم صبر و تحمل خود را درنخوردن و نیاشامیدن محک زدیم و توانستیم روی امیال خود پا بگذاریم؟
متأسفانهبودند و هستند افراد فراوانی که تنها به خاطر یک وعده غذای بهتر و یا رسیدن به جاهو مقامی والاتر نتوانستند نفس خویش را مهار کنند و تن به شهادتی دروغ دادند و زندگیخانواده ای را به ویرانی کشاندند. گاهی ایستادگی نکردن مقابل نفس فجایع و حق الناسهایی جبران ناپذیر را رقم می زند.
برخیاز صحابه رسول خدا(ص) که پس از رحلت ایشان آقا امیرالمومنین(ع) را از جانشینیپیامبر (ص) منع کردند و همچنین بسیاری از شیوخ نهروان که سر ستیز و دشمنی با مولابرداشتند از دسته افرادی بودند که نتوانستند نفس خویش را مهار کنند و بر امیال وخواهش های دنیویشان غلبه کنند.
تصورخامی است اگر فکر کنیم ما هرگز از دسته این افراد نخواهبم بود؛ چرا که همه مادشمنی آگاه و قسم خورده به نام شیطان را در کمین انسانیت خویش داریم. تنها انسانهایی می توانند ادعا کنند که قادرند نفس خویش را مهار کنند که لحظه به لحظه بهمراقبه و تزکیه نفس مشغول باشند.
قدریبه قضاوت خود بپردازیم و از قضاوت دیگران دست بشوییم. خوی و خصلت های خود را بررسیکنیم و قبل از این که قضاوت شویم خود را قضاوت کنیم تا در جرگه مومنین در بهشتالهی وارد شویم. به خود پرداختن را باید از خود شروع کرد، خودی که در خانواده، درمحیط کار و در اجتماع زندگی می کند. محیط زیست مگر تعریفی جزو محل زندگی برای تکتک ما دارد، مسئولیت پذیری و مراقبت نسبت به محیط زیست از جمله وظایفی است که میتواند از ما، خودی زیبا و متعالی پرورش دهد؛ چرا که احترام به حقوق سایرین و حرمت گذاریبر نعمات الهی در رأس وظایف ما قرار می گیرد.
یومحساب روز بزرگی است که هر آنچه آفریده شده و مورد عدم مسئولیت پذیری ما قرار گرفتهبر علیه ما شهادت خواهند داد. زمین و زمان و همه موجودات و مخلوقات الهی در هرلحظه در حمد و ستایش و تسبیح پروردگار خویش هستند و ما به عنوان اشرف مخلوقاتغافل.
آفرینشجهان و جهانیان بر پایه نظم و نظام بندی الهی است و در آفرینش هیچ چیز بیهوده خلقنشده است. متأسفانه به از خود بیگانگی نزدیک می شویم و برکت و نعمات را از دست می دهیم.اسراف کردن و شاکر نبودن، انسان ها را به دورانی از زیستن سوق داده که ساعاتطولانی کار و فعالیت نیز تأمین کننده روزمرگی افراد نیست. اسراف های ماست که کودکانفقیر و گرسنه را در سنین بازی، شادی و درس خواندن راهی خیابان ها می کند. اسرافهای ماست که تعادل ایستم را بر هم می زند و زندگی جانوران را تغییر می دهد. هرجا اسراف باشد رحمت و برکت خدا از آنجا دور و دورتر می شود.
از خود شروع کنیم ونگوییم برای تغییر جامعه یک نفر کافی نیست. جامعه از هر یک به یک ما تشکیل شده است.عزم کنیم و تحول ایجاد کنیم تا اجتماعی در خور آقا امام زمان(عج) داشته باشیم.والسلام.
درباره این سایت