بسم ا. الرحمن الرحیم
انسان هستیم و به حکم انسانبودن در بسیاری مواقع غافل و خواب. همیشه آن هنگامی هوشیار می شویم که ناگهانبسیار دیر شده است. قدر با یکدیگر بودن را کمتر می دانیم و بالاتر از آن اسیر نفسو خودخواهی می شویم و از خدایی که با همه مهر و عشق ما را آفریده و بالاترین صفتعالم یعنی اشرف مخلوقات بودن را نصیب ما کرده است، غفلت می کنیم.
ما مخلوق خالقی هستیم که همهچیز را برای انسان فراهم کرده و خواسته تا در کنار بهره گیری از نعمات، خوی و خصلتانسانی خود را به بهترین وجه حفظ کنیم. خداوند ارحم الراحمین به قدری عاشق و شیفتهبنده خویش است که هر غفلت و کاستی از سوی بنده او را محزون می کند. خداوند کریم درپی عشقی که به مخلوقش دارد، برای او پیامبران و معصومینی را نازل کرده تا آنان باآگاهی کامل، راه هدایت و رستگاری بپیمایند.
مطابق با روایات بهشت و جهنمدارای طبقات متعددی هستند که در قرآن از طبقات بهشت توصیفات فراوانی شد اما مهماست بدانیم انسان قادر است به گونه ای تعالی یابد که نهرهای سفیدتر از شیر و شیرینتر از عسل را نبیند و تنها از خدا خواستار ویژه ترین جایگاه باشد. اما متأسفانهعلیرغم همه قدرت و توانمندی خاصی که داریم، نمی خواهیم تا در مسیرمان توانمندانهحرکت کنیم و باز متأسفانه برای اندک نیازهای مادی بالاترین دقت و انرژی را صرف میکنیم، حال آن که در ادای نماز و قرائت قرآن کمترین حضور ذهنی و حضور قلبی نداریم.
توجه نکردیم که چنانچه تنهایک بار طعم شیرین و لذت بی انتهای نزدیکی به پروردگار را بچشیم، هرگز از آن غفلتنخواهیم کرد؛ چرا که پله های ترقی را به این وسیله عاشقانه تر از همیشه طی خواهیمکرد. آنقدر در ضعف و نقص های خود غرق هستیم که همواره در مقابل خلقِ صفت ها دردرونمان احساس عجز و ناتوانی می کنیم. ما را خدایی آفریده که قادر مطلق است و ازروح پر قدرت و پر عظمتش در وجود تک تک ما دمیده است، پس نمی شود و نمی توان گفت کهما قادر به تسلط یافتن بر ضعف خود نیستیم. مگر نه این که پیشرفت لحظه به لحظه علمبشر طی سالیان متمادی بشر را از مرگ حتمی در مقابل ساده ترین بیماری ها نجات داده است،پس همان تفکر و قدرت اندیشه نیز می تواند انسان را از اسارت در بند ضعف ها نجاتدهد.
در فراگیری علم دقت کنیمانسان قادر است در کنار زبان مادری و تخصصی خود به یادگیری زبان های دیگر نیزبپردازد و این انجام نمی شود مگر با خلقت عادلانه و عاشقانه ای که خداوند برایانسان ها به طور یکسان ترسیم کرده است. خداوند راه و مسیر حرکت انسان ها را واضح وروشن به آنان نشان داده و از آنان خواسته تا با اندیشه و درایت خویش به انتخابمسیر بپردازند و سرنوشت خود را رقم بزنند.
مسیر حرکت انسان ها به سمتنیکی ها به دو حالت است : مسیری نسبتاً هموار و ملایم که در آن بنده تکالیف خود رامی داند و تکلیف وار به ادای آنها می پردازد. مسیری ناهموار و سخت که در آن بندهعاشقانه تکالیفش را انجام می دهد و علیرغم امتحانات سخت الهی به زیباترین صورت گامبر می دارد و پس از مدتی با برداشته شدن حجاب ها به مقام مکاشفه و معاشقه می رسد.
بسیاری از عُرفا پس از سالها ریاضت و سخت کوشی صاحب مقام بندگی و عاشقی می شوند. ابن بطوطه جغرافی دان ودانشمند بزرگ زمان از مغرب زمین به ایران سفر کردند و پس از تحقیق و تفحص دربارهسعدی (علیه رحمه) به این نتیجه دست یافتند که سعدی عاشقی وارسته بوده که حجاب هابرای او برداشته شده است.
رقیه سه ساله آقا اباعبدا.(س) را عشق از نینوا تا شام برد. عشق درد، رنج و سختی های فراوان دارد که عاشقیمستم عبور از این رنج ها و سختی هاست. می گویند بهشت چهار طبقه دارد که سومین طبقهآن، طبقه عشق است.
در توانایی و توانستن انسان هابرای رسیدن به بهترین ها شکی نیست اما پس از آن نیت بسیار مهم است. نیت گاهی ازعین عمل ثوابی فراتر دارد. فردی را تصور کنید که فقیری و نیازمندی را می بیند اماتوان کمک به وی را ندارد، آن لحظه آرزو می کند کاش می توانستم به فقیر کمک کنم،چنین نیتی عین عمل انجام شده در پیشگاه الهی ثبت می شود. در جایی دیگر فردی راتصور کنید که خود گرسنه خوابیده اما همواره با خلوص کامل برای سیری و خوشبختیدیگران دعا می کند. چنین کسی نیز خدمت به خلق را مقدم بر خود می داند و نزد خداپاداش بهترین عبادات را دریافت می کند.
ارزشِ بخشیدن به کمیت دربخشیدن نیست بلکه به کیفیت در بخشیدن است. انسانی که از میلیون ها تومان تنها چندده هزار تومان را می بخشد، با انسانی که از چند ده هزار تومانش بیشترین آن را میبخشد، بسیار متفاوت است. درست است که هر دو بخشش کردند اما کیفیت بخشش است که کارآنان را در مرتبه های گوناگون قرار دهد. برخی افراد چنان با عزت نفس رشد کرده اندکه اگر در بدترین شرایط نیز قرار بگیرند هرگز قدم در راه حرام برنخواهند داشت.اینان کسانی هستند که زندگی جاویدشان تضمین شده است.
هیچ گاه بدی و بد بودن هنرنبوده است اما بالعکس، خوب بودن و خوب ماندن هنر است. گاهی انسان های خوب در تعجبندکه با همه خوب بودنشان چگونه است که به بلا و سختی مبتلا شدند؟ در پاسخ به آنانباید گفت: خداوند در مسیر عشق همیشه امتحاناتی را قرار می دهد تا عاشق به عشقحقیقی برسد، آن گاه خداوند به او لبیک گوید و او را در زمره خوبان عالم قرار دهد.
برای یک عاشق شرایط خوب و بدمعنا ندارد. او همواره عشق می ورزد و عاشقانه معبودش را صدا می زند. قسمتی ازداستان زیبای لیلی و مجنون به روشنی فرق بین انسانِ عاشق و غیر عاشق را بیان میکند. گویند: در بین جمعی از نمازگزاران مجنون به سرعت عبور کرد. پس از نماز، یکیاز نمازگزاران از وی پرسید: مگر صف جماعت را ندیدی که چنین با شتاب می دویدی؟ مجنونمتعجب و حیرت زده پاسخ می دهد: من در پی معشوق خویش هیچ یک از شما را ندیدم. چگونهتو در حین نماز و راز و نیاز با معبود یکتا متوجه من شدی؟ عابدترین و عاشق ترینانسان در ادای نماز، آقا امیرالمومنین (ع) بودند که به فرزند خویش فرمودند: هنگامیکه به نماز ایستادم، تیر را از پایم درآورید تا من درد تیر را متوجه نشوم.
ایام، ایام خانم حضرت زهرا(س) است، بزرگ بانویی که اوج عشق، کرم و بخشش بود. ما نیز می توانیم هم سو باایشان حرکت کنیم و همانند ایشان راه عاشقی بپیمایم. عاشق با دیدن معشوق هیچ چیز وهیچ کس را نمی بیند. بهترین راه و وسیله برای ملاقات با معشوق نماز است. نمازی کهاکثر ما عجولانه به انجام آن مشغول می شویم و از با خدا بودن به سرعت خود را محروممی کنیم.
از خدا بخواهیم خودش به مامسئولیت بدهد، بی تردید مسئولیتی که خداوند به ما عطا می کند، هیچ انسانی نمیتواند از ما بگیرد. انسانی که از سوی خدا مسئولیت دارد، زبان به دروغ، تهمت وتوهین باز نمی کند و خیر و نیکی ها را به خوبی می شناسد. چنین انسانی تبدیل بهمالک اشتر و بلال حبشی می شود، همان هایی که مسئولیتشان با مسئولیت ها و جایگاه هایدنیوی بسیار فاصله داشت.
بلال حبشی بزرگ مردی بود کهحضرت رسول (ص) در مراسم خواستگاری و همسر گزینی وی برای او گام برداشتند و درتعریف و تمجید از بلال به مقام معنوی او نزد خداوند اشاره کردند. بلال حبشی مؤذنحضرت رسول (ص) بودند و پس از رحلت آقا رسول ا. (ص) اذان نگفتند اما وقتی خانمحضرت زهرا (س) دلتنگ صدای اذان ایشان شدند، بلال نزد خانم آمدند و اذان گفتند امادر اثنای اذان اعلام کردند که بلال آرام باش که خانم بسیار دگرگون و متحول شدند.
نماز این گونه است. سکویپریدن و پرواز انسان به جایی که هرکسی لایق بودن و دیدن آن نیست. از نماز خصوصاًنماز صبح غفلت نکنیم که سحرگاه بهترین خلوتگه برای مناجات با حضرت یار است. نباشیماز کسانی که اعمال و سستی شان مانع سرعت بخشیدن به کاروان عشقشان می شود. امید کهدر راه رسیدن به یار محکم، پر تلاش و سرزنده باشیم. والسلام.
درباره این سایت