بسما. الرحمن الرحیم
روزهایولادت خواهر و برادر دو ثمره پاک وجود آقا امام موسی کاظم (ع) را می گذرانیم. ولادتکریمه تا ولادت رئوف و ضامن را. کریمه لقبی والاست که اوج بخشش، گذشت و سخاوت استو خانم حضرت معصومه (س) صاحب مقام کریمه اهل بیت هستند. آغازین روز ماه ذی القعدهکه مصادف با ولادت دخت باب الحوائج است، بهترین زمان برای آغاز چله نشینی معنویست.چله ای که پایانش عید قربان است. روزی که می توان پس از چهل روز رشد معنوی، نفسخویش را قربانی کرد و قدم در راه عاشقی گذاشت. خداوند عاشق و شیفته ی بندگانیست کهبازگشته و به سوی خدا قدم بر می دارند.
بارهاگفتیم مومن باید زرنگ باشد و از فرصت ها نهایت بهره را ببرد. بنده ای که مقامبندگی را رعایت می کند و به امر و نهی ها جامه ی عمل می پوشاند و علاوه بر عبادت،پرهیز از گناه را در صدر بندگی خویش قرار می دهد، بی شک به خداوند نزدیک و نزدیکتر می شود.
دربین عبادات و اعمال نیک بخشش و کرامت داشتن افضل اعمال و بهترین عامل درسیر صعودی بندگی است. در تشخیص بخشش و کرامت به مثالی ساده توجه کنید تصور کنیدکسی بنا بر احتیاج دست نیاز به سوی ما دراز می کند و ما نیمی از آنچه داریم را بهاو کمک می کنیم؛ در این صورت بخشش کردیم و در عالم بندگی وظیفه شرعی خود را بهانجام رساندیم اما گاهی پا فراتر می گذاریم و تا سه چهارم از آنچه داریم را میبخشیم، چنین بخششی در حیطه کرامت و کریمی جای می گیرد و از ما مومنی واقعی می سازد.
بیگمان در حالی که خود را شیعه ی آقا امیرالمومنین (ع) می دانیم، شنیدیم که اگر درراه ائمه یک قدم برداریم، ائمه (س) ده قدم به سوی ما می آیند. این نوع بخشش تعریفیجز کرامت نخواهد داشت. خدمت به خلق در برخی موارد اثری ماندگارتر از عبادت را دربندگی ما دارد. روایت مشهور بخشش حضرت زهرا (س) علیرغم روزه دار بودنشان و این کهتنها قُوت زندگیشان را بخشیدند، بیانگر همین کرامت و مهربانی خاص این بزرگواران است.
دینما دین مهر، عشق و محبت است. اگر این چنین نبود هرگز حضرت زهرا (س) افطار سومینروز، تنها غذای خود و فرزندانشان را تقدیم اسیری که درب خانه شان آمده بودند، نمیکردند. اسیر فردی است که قصد مبارزه و دشمنی داشته و اکنون تحت اختیار ماست و دین زیبایما، دینی است که آزادی عمل را از دشمن پیشین خود که در اسارت است، نمی گیرد.
درگذشته های بسیار دور اُسرا زندانی و شکنجه نمی شدند بلکه حق خروج از شهر رانداشتند اما جایز بودند در شهر تردد کنند و از حقوقی مساوی حقوق سایر شهروندانبهره ببرند. دین ما اجازه شکنجه، حبس و تحقیر هیچ انسانی حتی دشمنان را به مانداده است. مسلمان هیچ گاه جایز نبوده و نیست تا آغازگر حمله باشد و فقط می توانددر مقابل حملات از خود دفاع کند. حتی کشتن مشرکین نیز در قرآن با شرایط و قواعدخاص خود صورت می گیرد و نمی توان تنها مشرک بودن را دلیل دانست تا فرد را به قتلرساند. همه ی این قوانین حاکی از رحمت سرشاری است که دین ما را فرا گرفته است.
اسلامدین رحمت است. رعایت حقوق مخلوقات الهی توسط هر یک از ماارزشمندتر از هرگونه عبادتی است که صرفاً برای خدا انجام شود، خداوند بی نیاز استو نیازی به عبادت ما ندارد. به همین دلیل هم هست که خداوند حق خود را زودتر و سهلتر از حق الناس ها می بخشد و می گذرد. حق ا. نافرمانی از معبودی بی نیاز است اماحق الناس علاوه بر نافرمانی از خدا، حق کُشی مخلوق خداست. همه ی ما موظف به رعایتقانون خدا هستیم، قانونی که در آن خداوند به ما اجازه نمی دهد تا حق دیگری را تصرفکنیم؛ هرچند آن مخلوق دیگر کافر شده و از عبادت، نماز و روزه به دور باشد.
خداوندوعده ی پذیرفتن توبه و بازگشت را به همه ی انسان ها داده و استثنایی در پذیرش قائلنشده است؛ چرا که ممکن است کسی که سال ها کفر ورزیده، متحول شده و بخواهد در جرگهی بندگان خدا باشد. پس ما نمی توانیم افراد را به خاطر حق الهی که به خودشان مرتبطاست مؤاخذه و تنبیه کنیم.
کریمهاهل بیت بودن مقام و منزلتی غیرقابل توصیف است. وقتی صحبت از گذشت و بخشش می کنیم،گسترده تر از دوره و عصر خود را بنگریم، به دوره ای بازگردیم که انسان ها حداقلامکانات را در اختیار داشتند. دوره ای که بیشتر افراد چادر نشین بودند و اندکغذایی برای خوردن داشتند و جهل و نادانی در فکر آنان رسوخ کرده بود. در چنین زمانیامامان و پیامبران ما اوج سخاوتمندی، فضل و کرمشان را آشکار و پنهان به مردم عرضهمی داشتند.
دقتکنیم تشخیص زمانِ آشکارا کمک کردن و یا پنهانی کمک کردن بسیار مهم است. گاهی لازماست آشکارا کمکی صورت گیرد تا ما نیز به وسع خود مُبَلِغ کار نیک باشیم اما گاهیبرای حفظ شأن و شخصیت فردِ نیازمند باید پنهانی به دستگیری او بپردازیم. ارزش یاریرسانی های پنهانی نزد خداوند بسیار بالا است. امروزه نیازی نیست به تبعیت از مولاعلی (ع) و سایر ائمه تا نیمه شب صبر کنیم و سپس کیسه ی آذوقه را به در خانه ینیازمندان ببریم، کمک های ما باید مطابق با مسائل روز باشد. چنانچه طالب کمک هایپنهانی هستیم، می توانیم از علم و تکنولوژی روز استفاده کنیم و بدون حضور شخص اورا یاری دهیم.
چلهنشینی ها را می شود با نیت هایی زیبا، بیش از بیش رنگ خدایی بخشید. به طور مثال میتوانیم ابتدای چله نیت کنیم خداوند صفتی هم چون خانم حضرت معصومه (س) و یا آقا امامحسن مجتبی (ع) به ما عطا نماید.
انسانها توصیه شدند به این که روی فرزندان خود نامی نیک بگذارند. طبیعی است که همه یافراد با اعتقاد و سلایق متفاوت نمی پذیرند که اسامی مذهبی روی فرزندان خودبگذارند اما می توانند حداقل نام ابتدایی او را از میان اسامی معصومین (س) انتخابکنند؛ چرا که خداوند در پسِ هر نطفه ای که شکل می گیرد علاوه بر روزی، قسمت و قدریکه برایش تعیین می کند، نامی الهی برای او در نظر می گیرد. در دعایی می خوانیم کهخداوندا هر آنچه از من میخواهی تغییر ده اما نام ِ الهی که برایم مقدر کردی راتغییر مده. اصولاً نامگذاری از سوی بزرگ ترها و نزدیکان نوزادیست که قرار است پابه عرصه ی دنیا بگذارد. نامگذاری به نوعی نشانه گذاری کردن عزیزترین فردیست کهخداوند به ما هدیه می دهد. در روز م همگی به نامی که خداوند برای ما مقدر کرده،خوانده می شویم. وقتی نامگذاری ما اسامی زیبایی هم چون معصومین (س) است، احتمالبیشتری دارد که به نامی که خداوند برای ما در عالم معنا برگزیده است نزدیک تر باشدو به دین گونه می تواند عاملی برای کسب برکت بیشتر باشد.
خدایما همان رحمان بخشنده ایست که انسان ها را در انتخاب هایشان دچار هیچ اجبار واکراهی نکرده است. در انتخاب دین، نامگذاری و بسیاری از موارد نیز انسان ها ازاکراه و اجبار در امانند و می توانند از انتخاب های دیگر استفاده کنند. نام مبارکحضرت مریم (س)، حضرت عیسی (ع) و معصومین (س) از آسمان ها تعیین شده است. برخیاسامی، اسماء الهی و آسمانی اند. حال به نام مبارک خانم حضرت معصومه (س) توجه کنیممعصوم به علاوه (ه مؤنثه) یعنی بانویی که حد معصومیت، عصمت و پاکی را برخورداربودند. ایشان در غیاب پدر بزرگوارشان پاسخگوی سؤالات مردم بودند و در سویی دیگرسرشار از کرامت، بخشش و سخاوت بودند.
چلهنشینی هایمان را از نیات و حوائج دنیوی به سوی نیات معنوی سوق دهیم تا عاشقانه هایما با معبودمان دریچه هایی از رحمت واسعه را به روی ما بگشاید، آن وقت است کهعلاوه بر متعالی شدن روحمان از نعمات و برکات مادی نیز بهره مند خواهیم شد.
امتحاناتالهی همواره و هم گام با لحظه لحظه زندگی انسان هاست و مهم این است که ما چگونه باامتحانات مواجه شویم. بهترین واکنش در امتحانات این است که بدانیم آنچه پیش آمدهخواسته معشوق از عاشق است، آن وقت دیگر ناله و بی تابی نمی کنیم و در مقابل هر امتحانیجز زیبایی و عشق نمی بینیم. باید به یاد داشته باشیم که خداوند مطابق با آنچه درقرآن فرموده از هرکس به اندازه وسع و توانش تکلیف می خواهد. پس به رحمت خداامیدوار باشیم. از بیمِ لغزیدن ها و ناتوانی هایی که صرفاً زاییده تصور و توهماناست شکوفه ی وجودمان را پژمرده نکنیم. هر درونی آماده بزرگ شدن و به مقصود رسیدناست. یاری گر اقیانوس وجودمان باشیم. والسلام.
درباره این سایت